Yaşamımızın kısa ama en güzel yıllarıdır, çocukluk dönemi
Ne ekmek kaygısı, ne sevgili derdinin bulunmadığı, annenin kucağında, babanın kolunda geçen muhteşem çocukluk
Üzerinize titreyen aile
Ah, o çocukluk günleri
Sevdiğiniz bulutları seyreder, konuşuruz, onlarla
Sonra, bineriz sırtlarına, düş ülkemize götürürler, bizi. Çocukların güldüğü, kadınların ağlamadığı, insanların, ürettiklerini sevgiyle paylaştıkları düş ülkeleri
Panait İstrati, "Sokak Kızı" adlı kitabında, çocukluğu şöyle anlatır:
"Ah, çocukluk, çocukluk! Seni, yeniden yaşamaya ihtiyacım var, ey benim çocukluğum. Çünkü, son yaklaşıyor ve dün daha çocuktum ben. Neden, çocukluk yaşamın sonuna dek sürmez? Neden insan, birdenbire her konuda düşünceli, hasis ve hele mantıklı oluverir? İhtiyatkârlığın ne yararı var? Uğruna kendimizi israf ettiğimiz o cimrilik, karşılığında ne verir bize?"
Çocukluk
Bozuk para gibi cömertçe harcadığımız günler
Hep özleriz çocukluğumuzu. Hem de nasıl. Bir daha geriye dönmeyecek o masum yıllar, burnumuzda tüter. Hele hele bir çocukluk arkadaşımızla karşılaşmayalım, çocuklaşırız. Kendimizi kaybederiz, çocukluk anılarına dalınca.
Cahit Sıtkı Tarancı`nın, "Çocukluk" isimli dizelerindeki gibi
"Affan Dede`ye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu
Artık ne yaşım var, ne adım,
Bilmiyorum, kim olduğumu"
Kim olduğunu unutmak
Mutlu, huzurlu ve güven içinde bulunmak
Yalnız çocukluğa tutunmak
Tepemizdeki gökyüzünün her zaman mavi olması
Sonsuz yolculuklara, deli-dolu serüvenlere çılgınca atılmak
Hesap verecek kimsesi de, verilecek hesabı da bulunmamak
Kaf Dağı`nın ardındaki umutlara uzanmak
Çocuklarımız, dünyanın en anlamlı zenginliği, hiç kuşkusuz. Çocuklarına yatırım yapmayan toplumların gelecekleri parlak olamaz.
Çocuklarımız, sevginin en güzelini hak ediyorlar.
Dr. Rüştü Bozkurt, dizelerinde şöyle diyor:
"Çocukların bir yüzü var
Ne diyorsa gözleri, aynısıdır sözleri
Çocukların yok hesapları
Yüzünüze söyler, sığındığınız yalanları
Çocuklar, yaratmak için yarışır
Kumdan kentler kurarlar
Korur onları kum kaleleri
Yıldızları dolaşır çocuklar
Pürüzsüz göklerde, geceleri
Tutsak olmaz, çocukların düşleri
Farkı yok onlar için yıldızlarda dolaşmak
Okyanusta seyretmek, balıkları
Hiç düşünmeden doruklarını, yüce dağların
Çocuklar, süvârisidir kanatlı atların
Çocuklar hiç büyümesin Tanrım
Düşleriyle yaşasınlar dünyayı"