Sonra kalkıp,
duvarın en beyaz ortasına, iki satır "Seni seviyorum.."
Şimdi sen çoktan beri uzakta bir Sevim´sin
Aklım, bir yerlerde gene -kınalı kandiline yandığım-
Sensizliğin en senli yerine,
iki satır ağlamak geçiyor içimden;
kalkıp duvarın en beyaz ortasına:
İki satır "Seni seviyorum..."
x x x
Şimdi sen çoktan beri uzakta bir Sevim´sin?
Dört duvar dünyama kurduğum masalarda,
körkütük sensizlikte kaş satır ölüyorsam;
kaç yıl uzağındaysam senin deniz gözünden,
şıllık MAVİCE´lere bir süngü gülüyorum...
x x x
Şimdi sen çoktan beri uzakta bir Sevim´sin?
Kadehler öpüyorum, en dudak şaraplardan,
tutup en güzel yerini meze düşünüyorum..
Sensizliğin tam bu noktasında bir yangın:
"Allaahhh be Sevim!.."
Boşalmış kadehimde bir duvar kırıyorum,
çünkü sen gelmeleri ümitsiz bir Sevim´sin?
x x x
Artık sen, gelmeleri ümitsiz bir Sevim´sin?
Sensizliğe son vermek, en erkek kurşunlardan,
Olmuyor, gene bir yerlerde korkak kalıyorum?
Korkaklığa iki satır sövmek geçiyor içimden:
Kalkıp duvarın en beyaz ortasına,
iki satır "SENİ SEVİYORUM..."