PEYGAMBERİMİZ VE KUR´AN

Yüce Allah insanlığa mesajlarını vahiy ve kitaplar vasıtasıyla ulaştırmıştır. Seçtiği elçilerine Cebrail(as) aracılığıyla (bizim mahiyetini kavramakta zorlandığımız ancak şeksiz-şüphesiz iman ettiğimiz bir şekilde) kitaplar indirmiştir.
Bizim Peygamberimiz Hz.Muhammed´e son ilahi kitap olan Kur´an-ı Kerim´i vahyetmiştir. Peygamberimiz vahyedilen bu kitabı yanındaki vahit katiplerine hemen yazdırmıştır. Hem kendisi hem de o zamanın Müslümanları Kur´an´ı ezberlemişler ve bu sayede koruma altına almışlardır.
Kur´an peygamberimizin ebedi mucizesidir. Kur´an´ın belağatı, edebiyatı, zamanının şairlerini alt etmesi başta olmak üzere insanları kendisine hayran bırakması, dinleyenlerin hidayete ermesi, nazım ve nesir özelliklerini (düz yazı ve şiir) birlikte barındırması onun mucizevi yönünü oluşturur.
Peygamberimiz peygamberlik vazifesinin gereği olarak Kur´an´ı tebliğ etmiş; -haşa- hiçbir gizleme, üstünü örtme ve ayetleri değiştirme gibi işlemler olmadan insanlığa Kur´an´ı açıklamıştır.
Peygamberimiz Kur´an´ı beyan etmiştir. Gerek sözleriyle gerekse davranışlarıyla Kur´an´ı açıklama işini ilk olarak peygamberimiz yapmıştır. Yani Peygamberimiz ilk müfessirdir. Kur´an´ı anlamak isteyen evvela peygamberimizin sözlerine bakmalı, O´nun hayatına bakmalıdır. Kur´an´la peygamberimiz arasında bir çelişki, fark ve uyumsuzluk yoktur. Hadis-i şeriflerle Kur´an arasında ayrılık olamaz; bilakis bu iki kaynak birbirini destekler ve hadisler Kur´an´ın açıklamalarıdır. Peygamberimizin ahlakı da Kur´an´ın hayata geçmiş hâlidir. Yaşayan Kur´an´dır Efendimiz(sav).
Peygamberimiz Kur´an okumayı çok sever, gece gündüz Kur´an okurdu. Cünüplük hâli dışında ve uygun ortamlarda Kur´an okuduğunu biliyoruz. Kur´an okumanın büyük mükafata sebep olacağını açıklayan Peygamberimiz Kur´an okumayı Allah´la konuşmaya benzetmişti. Çünkü Kur´an Allah´ın sözüdür.
Peygamberimiz Kur´an´ı ağır ağır, ayet sonlarında durarak ve hissederek okurdu. Azap ayetlerini okurken ürperir azaptan Allah´a sığınırdı. Cennet ve müjde ayetlerine geldiğinde yüzünde mutluluk belirir, Allah´a şükrederdi. Özellikle kıyamet sahnelerini anlatan surelerin kendisini ihtiyarlattığını söylemişti ashabına. Ebu Bekir(ra) peygamberimizin saçlarına ak düştüğünü görünce sebebini sormuş Peygamberimiz de ?Beni Hûd, vakıa, mürselat, nebe´ ve tekvir sureleri ihtiyarlattı.? buyurmuştur. Bu durum onun Kur´an´ı okurken yüzeysel değil de anlamın içinde nasıl derinleştiğini göstermektedir.
Peygamberimiz namazlarda fatihadan sonra uzun uzun Kur´an okurdu. Özellikle evinde yalnız kıldığı namazlarda sayfalarca Kur´an okurdu. Ne yazık ki bizler bugün onun gibi namazlarda uzun Kur´an okumuyoruz. Bu namazlarına şahit olan kişiler peygamberimizin okuyuşunun tadını tarif edemediklerini itiraf ederlerdi.
Bir akşam namazında Tur suresini Peygamberimizin okuyuşundan dinleyen bir sahabi efendimiz ?sanki kalbim parçalanacaktı´ demektedir. Hutbelerinde de peygamberimiz kendi cümlelerinden ziyade Kur´an ayetlerini okurdu. Kur´an´la uyarılarda bulunurdu.
Peygamberimiz ?Şüphesiz Allah, bu kitap(Kur´an-ı Kerim) sayesinde bazı toplulukları yüceltir, diğerlerini de alçaltır? buyurarak üstün insan ve toplum olmanın yolunu göstermişti.
Veda hutbesinde emanet bırakıyorum dediği iki emanetten birisi Kur´an- Kerim´di. Onlara tutunursanız yolunuzu şaşırmazsınız demişti.
Rabbim Kur´an ve sünnetin izinden yürümeyi nasip etsin.