Paranın Satın Alamayacağı Şeylere Sahip Olmak

İyi niyet, olumlu bakış açısı, gelecekten umutlu olmak, merhamet ve yardım duygusu, sevgi, saygı, cesaret, ileri görüşlülük, sadakat, vefa, çözüm odaklı düşünme becerisi, dürüstlük ve cömertlik. Ne kadar zengin olsak da bütün bunları satın alabilir miyiz? Alamayız. Eğer bizde yukarıda sayılanlardan biri ya da birkaçı varsa zenginiz demektir. Çünkü bunların parayla ilgisi yoktur. Satın alınamazlar, sadece öğrenilip kazanılırlar. Zaten eğitimden maksat da bu özelliklerin bir süreç içerisinde öğretilmesi ve kazandırılmasıdır. Bir İngiliz atasözü “Gerçek insan bir şeye sahip olan değil, kendisi bir şey olandır” der. En son model lüks arabalarımız, sayısını bilmediğimiz villalarımız, uçsuz bucaksız arazilerimiz, altınımız, dövizimiz bizi “biz” yapmaz. Sadece varlıklı yapar o kadar. Biz “biz” yapan, “insan” yapan sahip olduğumuz değerlerimiz ve karakterimizdir. O karakter de onlarca sıfırın önündeki bir rakamı gibidir. Rakamı yüksek okutan da başındaki bir rakamıdır. O silindiğinde “sıfıra sıfır elde var sıfıra” durumuna düşeriz. İnsanlar görüyoruz, yolda, çarşıda, pazarda. Herkes bir koşuşturma içinde. Alacak, verecek, ödenecek, yapılacak, yetişecek, biçilecek, dikilecek, pişecek vs. Sizce kaç kişi gönül rahatlığı içinde, alacağından emin, ödeneceğinden şüphe etmeyen bir şekilde koşturuyor? Örneğin kefil olduğunuz kişinin borcunu zamanında ödeyeceğinden ya da çocuğunuz kaybolduğunda bulan kişinin size teslim edeceğinden emin misiniz? Evinize çağırdığınız ustanın işini hakkıyla yapacağına ve sadece hak ettiği ücreti sizden alacağına güveniyor musunuz? Avukatınızın sizi kandırmayacağından, doktorunuzun size promosyon aldığı ilaç firmalarının ilacını yazmayacağından, öğretmeninizin çocuğunuzu en iyi şekilde eğitip yetiştireceğinden emin misiniz? Eğer bütün bu sorulara gönül rahatlığı ile “Evet” diyemiyorsanız hepimize düşen çok büyük sorumluluklar var demektir.  
Öncelikle yapmamız gereken konumumuzu sorgulamaktır. Nerede duruyoruz? Kimlere, nasıl destek veriyoruz ya da engellemeye çalışıyoruz? Bu soruların cevabı bizim bulunduğumuz konumdur. Desteklediklerimiz parayla satın alınamayacak değerler olduğunu söyleyenler ve bunu yaşayıp yaşatmaya çalışanlar mı yoksa “yediğim içtiğim, vurup aldığım kardır” deyip her şeyi maddeleştirenler mi? Engellemeye çalıştığımız kimler? Helalinden kazanıp helalinden harcamaya çalışanlar mı yoksa haram helal demeden bulduğunu götürenler mi? Bizzat iyiliği ya da kötülüğü kendi ellerimizle yapmasak bile verdiğimiz doğrudan ya da dolaylı destekle yapılan iyiliklere ve kötülüklere ortak oluruz.  
O halde kendimiz yapmıyorsak bile parayla satın alınamayacak değerler olduğuna inanan insanlara gönülden destek verelim. Onları cesaretlendirelim. Yalnız olmadıklarını hissettirelim. Mümkünse birlikte hareket edelim. Bireysel ve topyekün düzelmenin ancak böyle olabileceğine inanalım. Sütunlarımızda, satırlarımızda, sohbetlerimizde, sayfalarımızda, gönüllerimizde, zihinlerimizde bu insanlara yer verelim. Hep kötüleri değil, iyi olanları, iyilik için çalışanları daha çok haberleştirelim. Unutmayalım ki her haber zihinlerde bir senaryo yazar. Ya iyi ya da kötü. Siz hangisine vesile olmak isterdiniz? Parayla satın alınamayacak değerler olduğuna inanacağımız ve bu yönde davranıp bu yolda yaşayacağımız o güzel ve mutlu günlere beraberce el ele.