Şehit Mehmet Günenç(ŞMG) Lisesi´nin üç şair öğrencisiydik: Altan, Erdem ve ben. Sonraları aramıza İsmail Hakkı da girince, dört olduk ve Bandırma Ekspres Gazetesi´nin patronları Fethi Ozar-Ekrem Özüredi ağabeylerimizin özendirme ve destekleriyle YENİ BANDIRMA adlı sanat-magazin gazetesini çıkarmaya başladık. Daha sonraki günlerde, Bandırma´nın yetişmiş evlatları, fakülteli, liseli, memur, işçi, öğretmen tüm amatör sanatçılar, sinema salonunda bir ?kültür gecesi? düzenledik. Bu geceyi plânlayan bizler, ?liseli?ydik. Ama arkamızda bizleri destekleyen, alkışlayan KOCA BİR BANDIRMA´NIN, BANDIRMALILARI vardı. Uzatmayayım, gün geldi, zaman işlevini yürüttü, benim şair dostlarımdan üçünü ecel aldı, götürdü. Önce Altan´ın öldüğünü İsmail Hakkı, telefonla bildirmişti. Sonra Altan´ın peşinden kendi de gitti. Erdem´in öldüğünü ise Önder Balıkçı kardeşim araştırarak bana bildirdi. Oysa, yaşça en büyükleri bendim. Ne var ki, en sona ben kaldım. Onların acılarını yaşamak ve arkalarından yazmak görevi bana düştü. Nurlar içinde yatmaları dualarımla, kutsal görevimi yapmaya çalışıyor, Erdem´in, Altan´ın ardından yazdığı güzel şiiriyle yazıma son veriyorum:
HANİ TURP GİBİYDİN?
Kala kala birkaç dost kalmış, birkaç tanıdık,
Şu benim rüzgârlı Bandırma´mda
Cami avlusunun bir köşesinde hepsinin boynu bükük
Kim çağırmışsa çağırmış bizi
Musalla taşında Altan?
Alıp götüreceğiz, kılıp namazını
Okununca ezan?
Bekliyoruz, bekliyoruz, bekleşiyoruz,
Sözüm ona konuşmaya çalışıyoruz,
Havadan, sudan?
Vay canım, vay kardeşim!
Dedeler, neneler, amcalar, dayılar gibi
Büyükler ölür benim bildiğim
Sanki dünkü çocuk
Hassas, uyumsuz, sevgi dolu, alıngan
Hani turp gibiydin, hani güzeldi yaşamak?
Şu Hakkı´nın haline bak, bitmiş!
Nasıl haber verilecek Tahsin´e?
Ya bütün bu dostlar,
Kolay mı sanıyorsun senin ardından yazmak?
Hani turp gibiydin,
Hani güzeldi yaşamak?
